Vrijbuiters in het buitenland

In de rubriek Vrijbuiters in het buitenland spreken we iedere maand een vrijbuiter die de oversteek heeft gewaagd. We stellen deze vrijbuiters vragen om erachter te komen:

• Wie deze mensen zijn;
• Waarom ze hun keuze hebben gemaakt;
• Hoe hun dagelijks leven eruit ziet;
• Wat dat dan kost.

Deze maand lees je over het avontuur van Jenny, Aschwin en hun zoon Marlo(6). Zij vertellen hoe het is om met een gezin rond te reizen met een camper door (Zuid-)Europa.

Om maar eens te beginnen: wie zijn jullie en wat is jullie avontuur in het buitenland?

Wij zijn Aschwin, Jenny en Marlo Bergsma en komen uit Twente. We hebben onze woonplek, banen, school en Nederland achter ons gelaten en hebben uiteindelijk 7 maanden in een camper gewoond en gereisd, voornamelijk in Portugal.

Aschwin is een ervaren reiziger en heeft oa. een jaar in Azië gefietst. Jenny was vertrouwd met maximaal 4 weken op vakantie gaan, voornamelijk in Europa. En Marlo z’n favoriete plek op dat moment was een camping in Italië, bij Val Veny in de Aosta-vallei.

Wanneer hebben jullie deze stap gezet en waarom toen?

Eind oktober 2018 is het avontuur begonnen. Marlo was net een paar dagen 6.

In het voorjaar voelden we dat het tijd was om de wens te realiseren en niet te wachten. Tijd om samen te reizen, uit de comfortzone te stappen, durven los te laten, te ontdekken en weer geïnspireerd te worden…..

Wat is het hoogtepunt van jullie avontuur geweest?

Alle ontmoetingen: mensen uit Zweden, Duitsland, Polen, Engeland, Schotland, Spanje, Portugal, Australië, Nieuw Zeeland etc….

Nieuwe vriendschappen

Met sommigen waren het korte ontmoetingen, met anderen trokken we enkele weken samen op. Bijna elke ontmoeting bracht ons iets: zoals een inzicht, inspiratie, een blij gevoel, herkenning, een mooi gesprek, een surfles, blijvende vriendschappen, het verbeteren van ons Engels.

We hebben een lange tijd in zuid-Portugal doorgebracht en stonden daar vaak op plekken waar ook veel andere gezinnen in campers stonden. Dus speelden de kinderen met elkaar, leerde Marlo daardoor Engels en deelden wij en andere camperaars lief en leed buiten voor de camper, aan het strand, op een pleintje of in het gras. En zo ontstonden er diverse nieuwe, internationale vriendschappen.

 Samen genieten

Ook genoten we erg van het samen zijn met z’n drieën en elkaar daardoor beter leren kennen. Alle tijd hebben om bijvoorbeeld prachtige stranden te ontdekken maar ook om samen ontspannen te ontbijten en te bedenken ‘wat zullen we gaan doen vandaag?’

Regelmatig liepen dagen uiteindelijk anders dan in de ochtend bedacht en juist bij geen plan kreeg het vanzelf vorm. Vooral door de ontmoetingen en het open staan voor dat wat de dag brengt. En dat was en is nog steeds heel fijn om te ervaren. Ook nu we terug zijn in Nederland.

Een bijzondere ontmoeting

De meest bijzondere ontmoeting was met Antonio en HET voorbeeld van hoe een dag kan lopen als je je overgeeft aan dat wat de dag brengt. Op een gratis camperplek bij een bergdorp liep de 80-jarige Antonio langs voor z’n dagelijkse wandeling.

We hadden al gauw een fijn gesprek en 2 dagen later zagen we hem weer. Hij bood ons aan om groenten uit z’n tuin op te halen en even later kwam hij terug: met een tas vol groenten, sinaasappels en een fles wijn.

[adace-ad id=”882″]

We wilden hem graag bedanken en stelden voor de volgende dag bij hem langs te komen voor we zouden vertrekken. De volgende dag kwam hij al naar ons toe, voor het geval we het zouden vergeten. Dus gingen we samen met hem naar z’n huis, inclusief een tas vol was, want we moesten vooral gebruik maken van z’n wasmachine.

Even later schonk hij een glaasje Port in en kregen we een rondleiding door z’n huis. Toen de was aan de lijn hing, pakte hij de autosleutels en vroeg of we mee gingen: naar een restaurant! En daar trakteerde hij ons op een uitgebreide maaltijd. Na afloop gaf hij ons de sleutels van z’n huis om de was op te halen, want hij moest naar de ouderensoos in het dorp. Wat een ontroerende vorm van gastvrijheid!

Wat was de grootste uitdaging en waarom?

De grootste uitdaging was er een die we niet zo hadden ingeschat. En dat is ook goed, omdat je anders wellicht geen stappen durft te zetten. Het was geweldig om zoveel tijd samen te hebben, Marlo beter te leren kennen en hem te zien groeien en genieten van alles om hem heen.

 

Samen spelen

Maar tegelijkertijd sta je als ouder 24 uur per dag aan, ook tijdens de nacht, omdat je met elkaar op een relatief erg klein oppervlak bent. Voor Marlo waren wij als ouder ook zijn speelmaatjes, omdat er geen ander kind van zijn leeftijd bij was.

In het zuiden van Portugal kwamen wij veel reizende gezinnen tegen en speelde hij regelmatig met andere kinderen. Daardoor was er ook ruimte voor onszelf. Maar op het moment dat we naar een andere plek reden en vooral toen we uit het zuiden weg gingen, deed hij veel beroep op ons.

Dat is begrijpelijk vanuit hem gezien, maar dat kostte ons best veel energie. En als er dan ook weinig fysieke ruimte is in je huis (camper) om je even terug te trekken, dan is er ook minder ruimte om op te laden en tijd voor jezelf te hebben.

Terug naar huis

Marlo z’n behoefte om te spelen met andere kinderen en eigenlijk vooral Nederlandse kinderen werd steeds groter. Ook z’n behoefte om de rest van de familie weer om hem heen te hebben en te wonen in Nederland.

Wij als volwassenen hadden nog plannen met de camper, maar door verschillende signalen en het goed kijken naar de situatie en elkaar, besloten we in april om terug te rijden. Sinds half juni wonen we weer in Nederland.

Hoe zag een normale dag eruit, toen jullie op reis waren?

Eigenlijk is geen enkele dag hetzelfde geweest. En dat is juist ook zo leuk. Onze insteek was om ons te laten leiden door wat op ons pad kwam. Dat is ook regelmatig gebeurd.

We merkten dat we steeds later wakker werden. Eerst zaten we nog in het school/werkritme en werden we om 7 uur wakker. Maar gaandeweg verschoof het naar 8-8.30 uur en ontstond er een biologisch ritme. Heel fijn!

Samen leren

In de eerste weken gingen we nog braaf bezig met schoolse zaken. Marlo was net eind oktober 6 geworden en had 7 weken in klas 1 van de vrije school in Enschede achter de rug. We merkten dat de verandering impact had op hem (en ons) en besloten na paar weken het onderwijs los te laten, met het idee dat de reis op zich al een hele leerschool is en hij nog zo jong is. Gaandeweg kwamen echter uit hemzelf wat vragen mbt. letters, lezen, schrijven en rekenen en sprongen we hier op die momenten op in.

Samen op avontuur

Wat hebben we zoal gedaan? Vrij overnacht op geweldige plekken, veel gewandeld en plastic opgeruimd op de mooie stranden, prachtige schelpen en een dode dolfijn gevonden (een spontane biologieles), BIG waves bekeken (en gevoeld) bij Nazare in Portugal, in het binnenland een week met gepensioneerde Nederlanders doorgebracht op een camping waardoor Marlo uren aan de klets was en meehielp op de boerderij, met asielhonden gewandeld, samen met een Duits gezin mee gedaan met de beroemde “Barao de Sao Joa fleamarket” en de dagen daarvoor op gegaan in al het gefeest en gedans op het terrein.

Onbeperkt pizza eten en gedanst bij de Friday-nightparty in de heuvels in de Algarve. En terwijl Jenny de meerdaagse training Dragon Dreaming Project Design volgde, brachten Marlo en Aschwin de dagen door op de locatie (een school in het bos) en gingen samen met een zoon en hond van een andere deelnemer op pad naar het strand. We hebben vrienden en ouders op bezoek gehad en een week rondgereisd met onze (schoon)zus.

Een flyer bij een waskiosk waar we de wekelijkse was deden, bracht ons naar een Zoete Aardappel Festival en in het hooggebergte in Portugal hebben we ruim een week op een huis, een hond en 2 katten gepast en hebben we daar de sfeer geproefd op een Kaasfestival, veel gewandeld in de bergen en ruïnes beken.

Nieuwe rituelen

En verder, wonen in een camper brengt dezelfde gebruiken met zich mee als wonen in een huis. Alleen dan net even anders. Dus moesten we regelmatig op pad om de watertank te vullen, de wc te legen, boodschappen te halen met ons hele hebben en houden bij ons en om te douchen (als we het niet buiten bij de camper deden).

Wonen in een camper brengt ook alle andere dagelijkse gebruiken en processen met zich mee. Van spelletjes spelen, knutselen, koken, afwassen en de dagelijkse rituelen bij het naar bed gaan. Met ups and downs. Van tevoren hadden we bedacht, dat als Marlo zou slapen wij heerlijk de tijd hadden om samen buiten bij de camper te zitten. In de praktijk ging dat toch even anders.

Door het andere ritme lag Marlo ook later in bed en door het vele buiten zijn, waren wij ‘s avonds ook regelmatig moe en gingen we met z’n allen tegelijk naar bed. Maar als je net daarvoor met z’n drieën de zonsondergang hebt bekeken en alle groene natuur om je heen hebt, is dat natuurlijk ook genieten!

Wat waren jullie maandelijkse kosten?

Tja, een maandbudget? We denken gemiddeld zo tussen de 1.200-1.400 euro, maar dat is echt per gezin en situatie afhankelijk. De kosten die je zeker maakt zijn:

Brandstof en wegenbelasting:

Hoe langer je op 1 plek bent hoe lager de kosten per maand zijn, echter de kosten van de “heen-en terugreis” zijn niet te vermijden. En afhankelijk van hoe (on)zuinig je camper is, hoe hoog de kosten. En afhankelijk van het gewicht van je camper, de wegenbelasting.

Verzekeringen: zorgverzekering + aanvullende reisverzekering: 

Wij waren uitgeschreven uit Nederland maar hadden wel de plicht om de zorgverzekering aan te houden (dit is afhankelijk van hoe lang je weg gaat en of je terugkomt). Wij hebben gekozen voor een budget-pakket en de reisverzekering was zo’n 12 euro per maand.

Water, wassen, douchen, gas voor koken en koelkast:

Wij hadden daar zo’n 60 euro voor begroot maar afhankelijk van waar je bent en hoe het weer is, gebruikten we een droger voor de was en waren we meer kwijt. We deden meestal 1 x in de week de was bij bijvoorbeeld de Intermache, die bijna altijd wel een waskiosk heeft staan. Hier betaal je 4 of 8 euro afhankelijk van de grootte, maar is wel inclusief.

Omdat we een speciale waterfilter ingebouwd hadden, hoefden wij niet perse drinkbaar water te vullen en deden we het ook wel eens gratis bij een tankstation, begraafplaats etc. Drinkbaar water kost meestal 2 euro voor 100 liter. En douche je bij een betaalde camperplek of sportcomplex, dan betaal je meestal 1 tot 2 euro.

Overige kosten

Boodschappen: ca. 400 euro per maand
Onvoorzien en leuke dingen: ca. 100 euro per maand
Telefoon/internet abonnementen: ca. 30 per maand. Houd rekening met het Fair policy beleid van providers. De roamingkosten zijn eraf, maar verblijf je langer dan 4 maanden in het buitenland dan kunnen de kosten stijgen. Onze provider vulde dat beleid anders in en gaf ons per maand iets minder GB dan wat we afgesloten hadden.

Wij hadden nog andere kosten die we ook in Nederland maken. Dit is voor iedereen anders, zoals (spaar)geld voor de kinderen, goed doel, een verzekering….

Op de vaste lasten na, kun je het zo low budget maken als je zelf wilt.

Wat zijn jullie toekomstplannen?

Wij zijn weer gevestigd in Hengelo, in Twente. Marlo is weer aan het wennen op school en gaat straks weer naar klas 1, nu echt er klaar voor. Voor Marlo is het beter om de komende tijd z’n vertrouwde omgeving om zich heen te hebben: huisje, familie, vriendjes, school…….

Wij denken ondertussen na over werk en wat we daar mee willen. Natuurlijk missen we het vrije, reizende leven ook wel, maar in de nabije toekomst zal het gaan om korte reisjes (vakanties). Aschwin wil bijvoorbeeld graag het surfen verder onder de knie krijgen en wil graag in het najaar nog weer even surfen in Portugal. Het reizen met z’n drieën hadden we niet willen missen, maar in de verdere toekomst zien wij reizen met z’n tweeën ook wel zitten 😉

Wat we vooral belangrijk vinden is om het vrije gevoel in het dagelijks leven in Nederland te blijven integreren. Onze agenda zoveel mogelijk zelf bepalen, maar ook dat wat (onverwachts) op ons pad komt onderdeel te laten zijn. Want ook hier zijn de signalen en verrassingen om het dagelijks leven prettig vorm te geven. Als je er maar voor open staat. We willen onszelf en elkaar daar in ieder geval scherp in houden.

Als iemand dit nou leest en denkt: ‘vet, dat wil ik ook!’, welke tip zou je diegene dan willen geven?

Als je vertrekt, gun jezelf en elkaar de tijd om te wennen aan de nieuwe situatie met alle bijkomende ups and downs. Want wonen en reizen in een camper (met een kind) is echt anders dan 3 weken op vakantie met elkaar.

Neem de tijd hiervoor en zorg ook dat je gedurende de reis regelmatig momenten alleen iets doet, juist wanneer je met kinderen reist. Ga wandelen, op het strand liggen, een stadje ontdekken, ergens in stilte zitten of stuur je gezinsleden op pad zodat je even lekker het rijk alleen hebt in de camper voor je eigen proces/behoefte.

Waar kunnen we je het beste volgen?

Onze camperreis is in juni geëindigd maar we hebben wel wat verslag gedaan via onze besloten Facebook-site (Jenny Aschwin Bergsma). Even een vriendschapsverzoek doen en dan is het terug te zien en lezen.

 

In de rubriek Vrijbuiters in het buitenland spreken we iedere maand een vrijbuiter die de oversteek heeft gewaagd. We stellen deze vrijbuiters vragen om erachter te komen:

• Wie deze mensen zijn;
• Waarom ze hun keuze hebben gemaakt;
• Hoe hun dagelijks leven eruit ziet;
• Wat dat dan kost.

Deze maand doen Julie en Farzan hun verhaal. Zij vertellen hoe het is om met hun bus Baloo door Europa te reizen.

Wie zijn jullie en wat is jullie avontuur in het buitenland?

Wij zijn Julie, Farzan en Baloo (onze Mercedes 609D uit ’88). Sinds 5 maanden reizen, wonen en werken we vanuit ons busje. We zijn vanuit Nederland door Frankrijk heen gereden om vervolgens 2 maanden door Portugal te reizen. Vanuit daar zijn we doorgereden naar Spanje, waar we op dit moment zijn. Toen we vertrokken hadden we helemaal geen plan en ook geen retourdatum.

Aangezien we beiden gek zijn op reizen en ontdekken, was het altijd al een droom om gewoon een keer zonder plan en tijdslimiet op reis te gaan. Maar aangezien we beiden geen kampeer ervaring hadden wisten we ook niet hoe het zou bevallen in realiteit. We stonden ervoor open om na een maand weer terug te keren of voor meerdere jaren op pad te gaan, zolang we gelukkig zijn met wat we aan het doen zijn.

Tot nu toe gaat alles beter dan we ooit hebben kunnen dromen, we komen op de mooiste plekken, hebben alle tijd om dingen te doen waar we gelukkig van worden (Meraki: “Doing something with soul, creativity or love – when you put something of yourself into what you’re doing, whatever it may be”). We komen nog dichterbij elkaar op relatiegebied, ontmoeten hele leuke en interessante mensen overal en het leukste van allemaal; elke dag is een verrassing.

Wanneer hebben jullie deze stap gezet en waarom toen?

We waren mid-2017 al aan het nadenken om samen een wereldreis te maken. Maar het leek ons leuk om een manier te vinden om wat langer op pad te kunnen. Op het internet zag je weleens van die droom foto’s voorbijkomen van koppels in hun omgebouwde busjes met de mooiste natuur achtergronden.

Ineens kwam van alles op ons pad waardoor we er steeds meer van overtuigd raakten dat zo een busje echt de ideale oplossing is voor ons. Eind 2017 hebben we Baloo gevonden, nog in zijn volledige legerkleur en ambulance inrichting vanbinnen. Zonder enige kluservaring zijn we begonnen met het ombouwen, gelukkig kregen we veel hulp van Farzan’s vader. Een jaar later, in januari 2019 waren we klaar om te vertrekken.

In de tussentijd hebben we onze meeste bezittingen verkocht of weggeven. Toen we vertrokken hadden we geen huis, vaste baan of onnodige spullen meer. Dit voelde heerlijk, alles wat we bezitten past in zo een kleine ruimte. We hebben wel heel bewust gekozen om op een hoogtepunt van ons leven te vertrekken op het gebied van gelukkig zijn: We wisten beiden goed waar we gelukkig van worden in ons leven en konden dit ook toepassen in Amsterdam. Het leek ons daarom een goed moment om die energie te gebruiken om daarmee meer van de wereld te ontdekken.

Wat is tot nu toe het hoogtepunt van jullie avontuur?

Dat is een lastige vraag om te beantwoorden. Het feit dat elke dag een nieuw avontuur is, is voor ons misschien wel het mooiste van deze reis. Ook was de dag van vertrek uit Nederland, dat het harde werken zich eindelijk had beloond in het wegrijden, was ook zeker een magisch moment van de reis.

Voor we vertrokken maakten veel mensen voor de grap (of deels serieus, je weet het maar nooit 😉 ) de opmerking dat als je met z’n tweeën zolang in zo een kleine ruimte moet leven waarschijnlijk helemaal gek kan worden van elkaar en misschien wel een stuk eerder thuis kan komen dan verwacht.

We zouden als een ander hoogtepunt kunnen benoemen hoe blij we zijn met hoe dat zich heeft uitgepakt tijdens onze reis. Natuurlijk kom je elkaar veel sneller tegen, maar we realiseren ook veel meer hoe sterk onze band is en het heeft ons alleen maar nog dichter bij elkaar gebracht.

Wat is de grootste uitdaging (geweest) en waarom?

De eerste grote uitdaging was het ombouwen. We hadden ten eerste geen klus ervaring en ook het inkopen van het bouw materiaal was lastig. We wilden graag dingen die er esthetisch mooi uitzagen, betaalbaar waren binnen ons budget maar hierbij kwam er ook nog bij dat het niet veel mocht wegen. Daarom hebben we soms dagen onderzoek moeten doen voor 1 aankoop. Maar ook hier kom je erachter dat het een leerproces is, als je blijft doorzetten kom je er altijd wel.

Een andere uitdaging was het veranderen van de mindset in het begin. Dit leven heeft een hele andere snelheid dan het leven in Amsterdam, waar je dagen vaak volgepland waren en je altijd snel van het een naar het ander kon.

In het begin moesten we wennen aan het leren loslaten van het ‘moeten’. Het was een grote shift maar we worden er steeds beter in. Alles gaat langzamer en dat is oke, zodra je eraan went is het zelfs vele malen lekkerder om zo bewust en langzaam van elk moment van de dag te genieten dan 10 dingen doen maar allemaal te gehaast om echt realiseren wat voor moois elk moment met zich mee kan brengen.

Hoe ziet een normale dag in jullie leven eruit?

Dit varieert heel sterk. Maar wat bijna altijd terugkomt is dat we elke dag veel tijd besteden aan het koken van de lekkerste maaltijden. Hier nemen we echt alle tijd voor, dit is namelijk een van onze grootste passies.

Vaak nemen we ook de tijd in de ochtend om rustig wakker te worden, te mediteren en eerst een lekker koffietje doen en gewoon genieten van elkaars aanwezigheid en de mooie uitzichten die we hebben. En sommige dagen nemen we daarna lekker tijd om te ontspannen in de natuur of bezoeken we mooie steden en andere dagen gaan we naar koffiezaakjes om te werken aan onze projecten.

Farzan werkt vanuit zijn laptop en maakt websites en geeft advies aan startende ondernemers. En ik ben als yoga-lerares op zoek naar ruimtes waar ik ook lessen kan geven en tegelijkertijd ontwerp ik ook mijn eigen handgemaakte sieraden, om dit onderweg ook te kunnen verkopen en in de toekomst op onze webshop.

Maar op het moment zijn we ook bezig met het ontwikkelen van onze eigen Meraki workshops, waarbij we onze krachten kunnen bundelen. Hiermee willen binnenkort onderweg dag-retreats organiseren, met yoga lessen en happiness-workshops (gebaseerd op mindfulness, neurowetenschappen en emotionele intelligentie), inclusief de lekkerste en gezonde verse maaltijden.

Dit is het doel voor ons voorlopig, om onze volledige passie in een project te kunnen stoppen waar we ook onze inkomen mee kunnen verdienen. Dat kunnen we reizend blijven doen, maar ook als we besluiten om weer in een huis zonder wielen te gaan wonen.

[adace-ad id=”882″]

Hiernaast zijn we nog een klein projectje aan het opzetten: Mindful Coffee. We willen dan op sommige dagen op leuke plekken gaan staan met een doorstroom van mensen, waar we een tafel en stoelen voor ons busje gaan zetten met een krijtbord waar alles staat uitgelegd. Mensen mogen komen zitten en op donatie basis een lekkere barista koffie bestellen. Aangezien we geen electrische koffieapparaten hebben, wordt elke koffie met de hand gemaakt, wat zeker een paar minuten kan duren.

In de tussentijd nodigen we mensen uit om lekker een gezellig bewustzijn/mindful momentje te nemen. Hiervoor hebben we zelf leuke kaarten ontwikkelt met vragen, die ze aan zichzelf kunnen vragen, aan degene met wie ze zijn of aan een onbekend iemand die ernaast zit. De vragen zijn vaak simpele dingen, die wel kunnen leiden tot de leukste gesprekken. Zoals bijvoorbeeld “wanneer was de laatste keer dat je moest huilen van het lachen?” of “wat maakt jou echt gelukkig?”. Ook is dit een moment voor mensen om even uit alle ‘gehaastheid’ van het dagelijkse leven te kunnen ontsnappen en de kracht van het ‘zijn in het nu’ te kunnen ervaren.

Wat kost deze levensstijl ongeveer per maand en waar bestaan deze kosten uit?

Het mooie aan zo een reis is dat het zoveel kan kosten als je zelf wilt. Een van de grootste kosten die we hebben is het tanken. Maar als je wat langer op dezelfde plek bent heb je die kosten eigenlijk ook niet.

We hebben tot nu toe geen dag geld betaald aan een betaalde camper-spot en staan bijna elke dag op een plek waar we in Nederland alleen maar van konden dromen. Tegenwoordig is het ook heel makkelijk om overal op de wereld de mooiste gratis spots te vinden, vooral met een app zoals Park4Night. Ook kan je daar alle punten vinden waar je gratis water kan vullen of gratis douches kan vinden.

Dus over het algemeen zijn de grootste kostenposten voor ons: diesel, boodschappen, autoverzekering en belastingen. Aangezien eten onze grootste passie kunnen we het niet weerstaan om in de leuke steden uit eten te gaan, maar als je dat niet zou doen kom je per maand uit op ongeveer 500-800euro aan vaste kosten.

Als je zou willen zou je het zelfs redden met een paar honderd euro per maand aan vaste kosten. Dit zien we bij veel mensen die we tegenkomen, maar dan bespaar je wel echt op de boodschappen en het uitgebreide koken. Wel is het belangrijk om altijd een kleine reserve te hebben voor onvoorziene kosten, vooral als je verder wilt reizen. Zoals visum kosten, veerboot kosten en de aller minst leuke kosten; garage kosten als er iets stuk mocht gaan.

Wat zijn jullie toekomstplannen?

Voorlopig bevalt dit leven ons steeds meer en meer en zijn daarom ook nog niet van plan om te stoppen met reizen. We willen binnenkort via zuidoost Frankrijk doorrijden naar Italië. Daarvan uit willen we heel graag de kust ontdekken tussen Slovenië en Griekenland en alle landen ertussen.

Zodra we zover zijn, kijken we weer verder waar we dan zin in hebben. Het zou ook kunnen dat we halverwege al van plannen veranderen. Wat we wel heel graag willen is om onze eigen projecten te starten. Binnenkort willen we al kijken of we plekken kunnen vinden om het een aantal keer te laten proefdraaien, om aan de hand van de feedback het nog beter te kunnen uitwerken.

En verder dan dat kijken we nog niet echt. We hopen steeds leuke mensen tegen te komen, die ons weer inspireren met hun verhalen.

Als iemand dit nou leest en denkt: ‘vet, dat wil ik ook!’ welke tip zou je dan mee willen geven?

Het allerbelangrijkste als je ook zoiets zou willen doen is; gewoon doen! Zeg tegen jezelf ik ga dit doen! Als het dan eng voelt, zo een grote stap, of als je obstakels ziet (ook wij zijn door dat proces heen gegaan), focus je dan op alles wat je nodig hebt om je doel toch te bereiken.

Je hoeft niet volgende week te gaan vertrekken, maar zodra je dat besluit hebt genomen merk je dat opeens alles in het leven op je pad komt. Je begint je ideeën te bespreken en ineens bieden mensen precies aan wat je nodig hebt of kennen ze de juiste persoon die je verder kan helpen.  Alleen het feit al dat je met jezelf hebt afgesproken dat je je concreet dromen gaat waarmaken, geeft je een soort innerlijke energieboost die niet te beschrijven is.

Zodra je zo ver bent, raden we heel erg aan om genoeg ‘vanlife’ videos te bekijken op youtube en verhalen te lezen op blogs over hoe het ombouw proces gaat. Alle leuke en minder leuke praktische aspecten van dit leven en veel tips over hoe iedereen op zijn eigen manier al reizend een inkomen verdient.

Via waar kunnen we jullie het best volgen?

Op dit moment houden we alles van onze reis dagelijks bij via Instagram: @project_meraki_ , mocht je toevallig in de buurt zijn stuur ons dan een bericht om samen een lekker koffietje te doen!

Binnen een maand gaat onze site ook live. Daarin kan je onder andere alle praktische informatie vinden over ons ombouw proces. Hiermee willen we graag ons jaar aan onderzoek delen met andere mensen die ook een busje willen ombouwen. De site is nu nog niet live, maar het adres is: www.projectmeraki.nl

In de rubriek Vrijbuiters in het buitenland spreken we iedere maand een vrijbuiter die de oversteek heeft gewaagd. We stellen deze vrijbuiters vragen om erachter te komen:

• Wie deze mensen zijn;
• Waarom ze hun keuze hebben gemaakt;
• Hoe hun dagelijks leven eruit ziet;
• Wat dat dan kost.

Deze maand bijten Matty en Ron de spits af. Zij vertellen je meer over hoe het is om te leven op een zeilboot, op en rond de Middellandse Zee. 

Wie zijn jullie, waar wonen jullie en waarom wonen jullie zo?

Wij zijn Ron, Matty en Captain Jack (onze in Griekenland geadopteerde Jack Russel). We wonen nu bijna twee jaar op een kleine zeilboot. Twee jaar geleden zijn we vertrokken met de Janna, een Cornish Crabber van slechts 7 meter lengte en zonder basale voorzieningen, zoals toilet, stromend water, koelkast en stahoogte.

Hiermee zijn we grotendeels over zee van Nederland naar Griekenland gevaren, een volgens sommigen onmogelijke opgave. Sinds een maand zijn we de trotse eigenaren van Coco, onze nieuwe zeilboot van 9,5 meter lengte. Nog steeds niet heel groot, maar wél met een aantal basisvoorzieningen en dat maakt het leven wat makkelijker. Voor ons voelt een koelkast inmiddels als echte luxe.

Wonen op een boot is avontuurlijk en geeft veel vrijheid. Waarom zou je werken als je geld hebt?  Beter eerst genieten van het leven en als het geld op is, zien we weer verder. Veel mensen denken dat dit alleen voor de hele rijken is weggelegd, maar niets is minder waar.  Je moet alleen wel accepteren dat je een aantal zekerheden opgeeft, zoals je financiële zekerheden, je huis, je werk, je sociale netwerk, etc.

Wanneer hebben jullie deze stap gezet en waarom toen?

April 2017 zijn we uit Nederland vertrokken. Het plan is ontstaan toen we in 2015 vier maanden met de Crabber naar de Oostzee zijn geweest en we erachter kwamen dat je hier best op kon wonen. Het is weliswaar klein en spartaans, maar de wereld is je huis en je hebt alle tijd.

Het leven op een boot is langzaam leven. We hebben geen last meer van de ‘ratrace’. Daarnaast hebben we van dichtbij meegemaakt hoe het leven ook ineens afgelopen kan zijn. Dat maakt het nemen van zo’n beslissing misschien makkelijker, zo merken we ook aan andere vrijbuiters die we onderweg tegenkomen.

Waar zijn jullie het meest trots op?

Trots zijn we vooral dat we de stap hebben gezet ondanks alle twijfels en onzekerheden die erbij komen kijken. We hebben ons huis met al onze spullen verkocht en/of weggegeven, onze vaste banen opgezegd en we moesten ons uitschrijven uit Nederland.

We leven nu van de opbrengsten van ons huis, bouwen geen AOW en pensioen meer op, dus onze financiële toekomst op de lange termijn is onzeker. Maar: wie dan leeft, wie dan zorgt.

Wat vinden jullie de grootste uitdaging van deze levensstijl en waarom?

Het aangaan van het avontuur is waarschijnlijk de grootste uitdaging. We zijn op elkaar aangewezen om er elke dag iets moois van te maken. We leven met de dag op het ritme van de zon. Zelden zetten we een wekker, maar zijn altijd vroeg op. We hebben geen opgelegd ritme meer van een vaste baan en een eigen huis, maar moeten het leven zelf zin geven.

[adace-ad id=”882″]

Onze levensstijl vraagt de nodige creativiteit en flexibiliteit. Het avontuur brengt soms hele mooie dingen op je pad, maar soms ook problemen waar je niet op zit te wachten en die we zelf moeten oplossen in een vreemd land en met minimale middelen. Dat kan motorpech zijn, maar ook middenin de nacht uit een idyllische ankerbaai verjaagd worden, omdat de wind naar de verkeerde richting is gedraaid.

Hoe ziet een “normale” dag in jullie leven eruit?

We staan vroeg op om met de hond te wandelen en koffie te drinken. Daarna doen we de dingen die moeten of mogen: poetsen, boodschappen halen, klussen aan de boot, schrijven voor de website, boekje lezen, dingen uitzoeken etc.

Als we gaan varen, vertrekken we vroeg en zijn we vaak de hele dag onderweg. Een normale dag bestaat eigenlijk niet. Plannen veranderen steeds, ook onderweg nog. Leven op een boot ziet er iedere dag ook letterlijk anders uit. We liggen steeds op nieuwe plekken, vaak midden in de natuur, in prachtige baaien of met weidse uitzichten en zijn altijd buiten.

Dagelijkse dingen kosten meer tijd dan normaal, want op elke plek moet je opnieuw uitvinden waar je eten en drinken kunt krijgen, wie je buren zijn, of je ligplek veilig is en ook blijft als de wind draait, waar je de was doet en hoe etc.

We komen veel mensen tegen van over de hele wereld. Het zijn vaak spontane ontmoetingen op straat of tijdens een wandeling op het strand. In Griekenland en  andere mediterrane landen zijn de mensen vaak erg vriendelijk en spontaan. Er is nog meer tijd voor elkaar, aandacht en behulpzaamheid dan we in Nederland gewend zijn.

Wat kost deze levensstijl ongeveer per maand en waar bestaan deze kosten uit (in grote lijnen)?

Leven op een bootje kun je zo duur maken als je zelf wilt en hangt heel erg af van het land waar je verblijft en hoe je dat doet. Wij maken momenteel in Griekenland zo’n €2000 per maand op inclusief alles.

De belangrijkste kostenposten zijn: eten en drinken, havengelden, onderhoud van de boot en verzekeringen. Als je nooit in een jachthaven of een taverne komt, kan het nog een stuk goedkoper.

Wat zijn jullie toekomstplannen?

We zien wel. We hebben geen plan en dat maakt het nou juist zo leuk. Zolang we het leuk vinden, varen we door. Misschien blijven we dit jaar nog in Griekenland, maar dat kan ook zomaar veranderen.

Met onze nieuwe boot zijn er weer nieuwe mogelijkheden, want daar kunnen we ook een oceaan mee oversteken. Dus wellicht varen we binnenkort wel naar Suriname…

Als iemand dit nou leest en denkt “vet, dat wil ik ook!” welke tip zouden jullie deze persoon dan willen meegeven?

Vooral doen. Je moet gewoon beginnen. Een boot kun je kopen in elke prijsklasse. Het begint al vanaf een paar duizend euro. Hoe goedkoper de boot, hoe groter natuurlijk wel het klusproject dat erbij hoort.

Hetzelfde geldt voor je kosten van levensonderhoud onderweg. Je kunt dit voor een groot deel zelf beïnvloeden. Laat je niet tegenhouden door onzekerheden en vragen waar geen antwoord op is, maar Leef! En vergeet niet: er is altijd een weg terug.

Via waar kunnen we jullie het beste volgen op jullie avontuur?

Onze avonturen zijn voor iedereen te volgen op https://ronenmatty.wordpress.com. We vinden het heel erg leuk als je onze site bezoekt en nog leuker als je er ook een reactie achterlaat!